مذهب یک نیاز عقلانی است. با این که عقل راهنمای انسان در زندگی است، نمی تواند جای خلاء مذهبی را بگیرد و آن را پر سازد. اگر مذهب را نپذیریم، ناگزیریم عقل را سرکوب کنیم. زیرا عقل نمی پذیرد که چیزی بدون علت باشد. سنگی که به هوا پرتاب می شود پرتاب کننده دارد و اگر در هوا معلق بماند نیروی نگه دارنده می خواهد.
عقل می گوید که حرکت در اقیانوس، نیازمند به قطب نما است، وگرنه به ساحل رسیدن آن زیر سؤال است. عقل می گوید انسان نیاز به آگاهی از جهان قبل و بعد و دنیای آینده دارد و آگاهی های تجربی قادر به پاسخگویی آن نیست. عقل می گوید که بشر را نیاز به قانون است و قوانین بشر ساخته، زمینه صف آرایی در برابر یکدیگرند.
ایجاد نظام از طریق اعمال زور، حق کشی و ضعیف کشی، سوء استفاده از قدرت و عدم تعاون و تکافل، سودجویی شخصی دارد و آدمی در سایه علم و تجربه و عقل نمی تواند این مسائل را حل کند. به ویژه که دریافت های عقلی و تجربی، جنبه شخصی و آنی دارند و خطرات بسیاری را ممکن است به دنبال داشته باشند. عقل می تواند ما را تا حدودی به راه راست هدایت کند و تا حدودی بدی ها و خوبی ها را درک کند. ولی ادراکات عقلانی به کمک تجربه است و آنچه تجربی نیست، کار عقل نیست، میدان دید عقل محدود است و همه جوانب را نمی بیند.
در رابطه با دنیا و آخرت درکی ندارد و نمی تواند قانون کامل و همه جانبه ای برای بشر ارائه دهد. لذا این کار مذهب است که نارسایی های فوق را پاسخ دهد و موجباتی را برای زندگی بهتر فراهم سازد. همچنین قانون موجد خیر و صلاح را پدید آورد و موازین اجتماعی سالم و منطبق با شرایط فطرت را آماده نماید.
نظرات شما عزیزان:
تبادل
لینک هوشمند
ورود
اعضا:
